ว่าด้วยเรื่องต้นทุนชีวิตต่ำ/ต้นทุนชีวิตสูง
ต้นทุนชีวิตต่ำ
หรือ ต้นทุนชีวิตสูง ….หลายๆคนคงได้ยินคำนี้กันมาบ้าง คำที่บางคนชอบใช้แบ่งประเภทกำพรืดของคน
มันมักจะเป็นคำของคนที่เกิดมาในตระกูลที่ร่ำรวยชอบเอามาใช้เพื่อเหยียดหยามคนที่เขาคิดว่าเกิดมาฐานะต่ำกว่าตนเอง
การใช้คำสองคำนี้ในเชิงเหยียดหยามสามารถดูตัวอย่างได้จากการปะทะกันระหว่างไฮโซตาลำไยและตำรวจสาว
ที่กำลังมีคดีกันเรื่องหมิ่นประมาท ชั้นอ่านข้อความเฟซบุ๊คของพวกเขาทั้งสองคน
ที่ต่างเหน็บแนมกันและกัน โดยฝ่ายไฮโซมักจะชอบเหน็บตำรวจสาวด้วยประโยคที่ว่า “เขามีต้นทุนชีวิตที่สูง” ส่วนฝ่ายตำรวจก็จะตอบกลับด้วยประโยคที่ว่า “แม้ต้นทุนชีวิตจะไม่มากแต่มีความสามารถก็พอแล้ว”
ชั้นเองเป็นคนนึงที่มีต้นทุนชีวิตกลางๆ
ค่อนไปทางต่ำ ชั้นเกิดมาในครอบครัวชาวบ้านๆทั่วไป พ่อเป็นชาวสวน
แม่เป็นพนักงานออฟฟิศเล็กๆธรรมดาๆ เปิดร้านทำผมชายเพื่อหารายได้เสริมให้ครอบครัว
ช่วงชีวิตที่ชั้นสอบเข้านิติศาสตร์
มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ได้มันดูเป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่สำหรับคนในครอบครัวและชาวบ้านในระแวกนี้มากๆ
เพราะน้อยคนมากที่สอบเข้ามหาวิทยาลัยดีๆได้ อันที่จริงวัยรุ่นหลายๆคนในระแวกแถวบ้านชั้นต่างก็มีลูกกันตั้งแต่ยังไม่จบ
ม.ปลายต้องหยุดเรียนกันไปตั้งแต่ตอนนั้น
พอชั้นได้เข้ามาใช้ชีวิตในมหาวิทยาลัยนี้
ชั้นก็พบว่าฐานะของคนที่นี่มันช่างหลากหลายจริงๆ ตั้งแต่ลูกท่านหลานเธอยันเด็กทุนชนบท
ชั้นได้พบว่าตัวเองนี่มันต่ำต้อย
ความรู้ความสามารถ โอกาสในชีวิตหลายๆอย่างมันน้อยกว่าหลายๆคนที่นี่มาก
เพื่อนชั้นในคณะบางคนเกิดมาในครอบครัวนักกฎหมาย เขามีครอบครัวที่คอยสนับสนุนชี้แนะแนวทางทั้งการเรียนและอาชีพการงาน
ต่างกับครอบครัวของชั้นที่ถึงพูดอะไรที่เกี่ยวกับการเรียนการทำงานด้านกฎหมายท่านก็คงไม่เข้าใจอะไรด้วย
ชั้นก็ต้องพยายามศึกษาเรียนรู้ให้มากกว่าเพื่อนกลุ่มนั้นด้วยตัวของชั้นเอง
บางทีก็มีบ้างนะที่เพื่อนบางคนที่นิสัยไม่ค่อยดีมาดูถูกฐานะของชั้น
ก็มีบ้างที่เสียใจ โกรธ อยากจะต่อว่ากลับ แต่ชั้นก็คิดว่าการใช้คำพูดแรงๆไม่ใช่การตอบโต้ที่ดี
ความสำเร็จในชีวิตของชั้นต่างหากที่เป็นการตอบโต้ที่ดีที่สุด
จากนั้นชั้นก็พยายามเรียนให้จบตามกำหนด
หางานดีๆทำ ซึ่งชั้นก็เป็นคนแรกๆของกลุ่มที่หางานทำได้
ที่จริงการที่ชั้นเกิดมามีต้นทุนชีวิตไม่มีมากเนี่ย
มันก็ดีเหมือนกันนะ
ไม่มีใครเขียนเส้นชีวิตให้ชั้น
ชั้นต้องเขียนขึ้นมาเอง อยากทำอะไร อยากได้อะไร อยากจะเป็นอะไร ชั้นต้องพยายามทำมันด้วยตนเอง
โชคดีที่พ่อแม่ของชั้นไม่เคยบังคับให้ชั้นเป็นอย่างที่ท่านมองว่าดี หากชั้นมีความสุขท่านก็ว่าสิ่งนั้นดีแล้ว
อาจจะเป็นเพราะว่าชั้นไม่เคยปล่อยชีวิตให้ออกนอกลู่นอกทาง
ท่านก็เลยไว้ใจในการตัดสินใจของชั้น ชั้นเองในตอนนี้ก็พร้อมที่จะทำทุกอย่างเพื่อสร้างสรรค์บั้นปลายชีวิตที่ดีให้กับพ่อแม่ของชั้น
เกิดมาต้นทุนชีวิตมาก
ก็ใช่ว่าชีวิตของคนนั้นจะดีตลอดไป หากเขาไม่เคยทำอะไรได้เป็นชิ้นเป็นอันด้วยตัวเอง
อ3าศัยแต่บุญเก่าที่ได้เกิดมาในครอบครัวที่เพรียบพร้อม ชีวิตที่ดีของเขาคงอยู่กับเขาได้ไม่นาน
เกิดมาต้นทุนชีวิตต่ำ
ให้ยากลำบากแค่ไหน ถ้ามีความพยายาม มีความสามารถ ทำไมจะสู้คนต้นทุนชีวิตสูงไม่ได้
อย่างไรก็ตามอนาคตมันเป็นสิ่งที่คาดเดาได้ยาก
ชั้นมองว่าคนต้นทุนชีวิตสูงไม่มีสิทธิที่จะเหยียดหยามคนต้นทุนชีวิตต่ำหากตัวเขาเองยังไม่เคยประสบความสำเร็จในสิ่งที่เขาทำมันด้วยความสามารถของตัวเขาเองคนเดียวได้
ใครจะรู้ว่าอนาคตเขาอาจกลายเป็นคนที่ไม่เหลืออะไรเลยก็ได้
ในทำนองเดียวกันคนต้นทุนชีวิตต่ำก็อย่าเพิ่งท้อถอย
น้อยเนื้อต่ำใจในโชคชะตาของตัวเองเลย ลุกขึ้นมาสู้ ใครจะรู้สักวันนึงอาจจะมีชีวิตที่ดีกว่าคนต้นทุนชีวิตสูงก็เป็นได้
0 comments:
Post a Comment