สิ่งที่ชั้นเห็นในโฮจิมินห์ เวียดนาม
คนที่นี่พูดภาษาอังกฤษไม่ค่อยได้ที่พูดได้มีเพียงไกด์ทัวร์ พนักงานต้อนรับโรงแรม พนักงานร้านอาหารบางร้านและบางคน
คนส่วนใหญ่ชอบใช้มอเตอร์ไซค์เวลาข้ามถนนต้องระวัง บางที่ขณะข้ามอาจจะถูกรายล้อมไปด้วยมอเตอร์ไซค์
พวกมอเตอร์ไซค์รับจ้างชอบขับรถตามและถามว่าจะไปไหนพยายามเสนอจะพาไปนู้นไปนี่ (น่ากลัว)
ชั้นมีโอกาสได้นั่งเรือทานอาหารบนแม่น้ำไซง่อนซึ่งชั้นรู้สึกว่ามันธรรมดามากๆ และแพงด้วย
พวกหาบเร่ขายของมีเต็มไปหมดจะเดินมาหยุดหน้าเราแล้วยื่นของให้เราซื้อแถวพิพิธภัณฑ์โฮจิมินห์จะมีพวกหาบเร่ขายมะพร้าว จะมีคนขายผู้ชายคนหนึ่งยังหนุ่มๆอยู่เลยพยายามเดินเข้ามาทักมาแนะนำที่เที่ยว ช่วยบอกทางนู่นนี่นั่น ทั้งๆที่ไม่ได้ถามอยู่ดีๆก็บอกว่าเนี่ยเค้ากำลังจะกลับบ้านแล้วๆ (ไม่ได้ถามอีกเหมือนกัน)แล้วก็ชวนให้ลองหาบที่หาบของ แนะนำอีก ถ่ายรุปสิๆ ไม่รู้อะไรของมัน สักพักเฉาะมะพร้าวให้เรียกเก็บตังค์เฉย…….พอเราเข้าไปในพิพิธภัณฑ์เดินดูอยู่ประมาณชั่วโมงนึงได้มองลอดออกมาจากหน้าต่างพิพิธภัณฑ์ ก็เห็นไอ้หนุ่มนั่นยังเดินขายมะพร้าว แล้วก็ทำแบบเดียวกับเรากับนักท่องเที่ยวคนอื่น(คิดในใจ..ไหนมิ..บอกจะกลับบ้าน)
ในตัวเมืองจะมีร้านตัดผมซาลอนหลายแห่งที่จะให้สาวๆแต่งตัวเซ็กซี่ เอ็กซ์ๆ แต่งหน้า ทำผม อย่างดี นั่งหน้าร้านเต็มไปหมดตั้งแต่กลางวันยันดึก แอบมองเข้าไปก็เห็นผู้ชายไปทำผมบ้างประปราย โดยสาวๆของร้านกำลังนวดเอาใจลูกค้าอยู่บนเก้าอี้ทำผมไม่แน่ใจว่าร้านนี้แค่ทำผมอย่างเดียวหรือเปล่า
อย่างไรก็ตามชั้นรู้สึกว่าคนเวียดนามฉลาดแต่อาจจะฉลาดไปในทางที่ไม่ดีบ้าง(ไม่ใช่ทุกคน) ถ้าใครไปถ้ำ Cu Chi ทางเชื่อมใต้ดินจะรู้เลยว่าคนเวียดนามฉลาดจริงๆ
0 comments:
Post a Comment