ฉันจะต้องผ่านพ้นช่วงนี้ไปให้ได้
2 วันนี้เป็นวันที่เบื่อหนักที่สุด
นั่งคิดถึงช่วงเวลาที่ได้ทำงานในบริษัทตลอดเวลา เหตุเพราะตอนนี้ยังมีลูกความเข้ามาไม่เยอะนัก
เวลาว่างมันก็เยอะ บางวันนี่เงียบมากไม่มีคนติดต่อมาเลย ซึ่งชั้นเป็นคนที่เกลียดการอยู่ว่างๆมากที่สุด
ความกลัวที่จะไม่มีงาน ไม่มีเงินเริ่มเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ
แอบมีความคิดแวบเข้ามาว่าควรกลับไปหางานประจำทำดีมั้ย
แต่ความคิดนี้มันก็ทำให้ชั้นรู้สึกว่าตัวเองนี่ไม่เอาไหนเลยจริงๆนะ
ออกจากงานมาเพื่อทำฟรีแลนซ์แค่ยังไม่ถึงอาทิตย์ แต่พอมันไม่ได้อย่างใจคิด
ก็จะกลับไปหางานประจำทำใหม่ ดูเป็นคนเหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อจริงๆ
พยายามบอกตัวเองว่ามันเป็นเพียงแค่จุดเริ่มต้น
จุดเริ่มต้นแต่ละอย่างมันก็มีปัญหาต่างๆ นานา ให้เราต้องแก้ไขทั้งนั้น
ไม่ต่างอะไรกับตอนเริ่มงานประจำใหม่ๆ ที่มีปัญหาให้กลับมานั่งร้องไห้ทุกวัน
ตอนนั้นก็ยังฝ่าฟันมันมาได้ ตอนนี้เราก็ต้องฝ่าฟันมันไปได้ด้วยสิ
การจะประสบความสำเร็จอะไรสักอย่างหนึ่งเนี่ย
มันไม่ได้ง่ายๆ เลยจริงนะ
0 comments:
Post a Comment